Bohol, Tarsier
Door: Janna
Blijf op de hoogte en volg Janna
24 November 2015 | Filipijnen, Loboc
Rond half 10 ging ik uit bed. Maar weer alleen naar het ontbijt. Hier heb ik wat gedronken en een gekookt eitje gegeten. Die witte rijst zonder smaak hoef ik niet op de vroege ochtend. Naja vroeg was alweer best laat. Na het ontbijt pakten we onze laatste spullen in en checkten we uit. Er werd al een taxi voor ons aangehouden en zoals altijd hielden ze de deur voor ons open. Onze tassen werden van onze rug gepakt en in de taxi neergelegd. Wel leuk die luxe.
Aangekomen bij de haven gingen we een ticket kopen richting Bohol. We zaten in de open air voor 400 peso. Voor de terminal fee kwam er nog 25 peso bij op en 50 voor onze bagage. Dus dit was in totaal 475 rond 9,50 euro. Dat voor een uur en een kwartier met de boot. Er kwam al donker weer aan en het begon ook al hard te waaien. Je zag op de kade allemaal plastic de lucht in vliegen. Ja hoor na een paar minuten varen begon het opeens te regenen! Whaa ik werd helemaal nat. Ooh gelukkig er werd door iedereen erg snel een zeil naar beneden getrokken. Pfiieeuuw was al bang dat we zo de hele reis moesten zitten. Ondertussen waren de hanen ook aan boord. Je hoorde ze gewoon kakelen. Die werden in dozen achterop de boot vervoerd. Hoop dat ze er niet afwaaien! Beter het is weer droog. Het zeil gaat weer omhoog en de benauwde lucht is weg. Lekker windje..
En we zijn op Bohol! Dit leek ook weer op een grote stad. Gelukkig gaan wij naar Loboc. Een taxichauffeur zou ons voor 650 daar naartoe brengen. Maar we hadden best trek dus vroegen of hij bij een supermarkt of Mac Donalds wou stoppen. Het werd de mac. Niet de lekkerste optie maar we moesten eten. Al had Zeger wel zin in een hamburger.
Hmm bij het eerste resort koste het 2800 per nacht. Dit was wel weer veel dus vroeg om een goedkopere kamer. Nu kwamen we in een kamer voor 500 per nacht. Nou dat scheelt wel! Er kwam ook gelijk een man op ons af of we vuurvliegjes wouden zien en een scooter wouden huren. Daarom boekten we voor 400 peso per dag een scooter. Dan kunnen we morgen mooi naar de chocolate hills.
Daar was Joseph alweer of we nu de tarsier wouden zien. Dat zijn de kleinste aapjes ter wereld. Nou dat wouden we wel! Met de scooter gingen we erheen. Oohh noo we gingen met z'n drietjes op de scooter! Dit keer zat ik helemaal achterop. De wegen hier leken wel een beetje op Koh Chang. Onderweg kwamen we rijstvelden, zwerfhonden, oude en nieuwe huizen, kabelbaan en een dierentuin tegen. Na een lange rit kwamen we aan bij de aapjes. Voor 60 peso entree kreeg je een kaartje en mocht je hier naar binnen. Hmm waar zitten ze dan? Ja daar zagen we 1! Ooh het leek net een kiwi. Ze zijn echt erg klein. Jammer genoeg kon je niet heel dichtbij komen dus kun je ze niet heel goed op de foto's zien. Had ook verwacht dat ze naar je toe zouden komen. Omdat je op internet allemaal foto's zag dat mensen zo'n beestje vast hadden. Hier stond ook dat je geen foto met flits mocht gebruiken en lawaai maken want dan wouden de aapjes zelfmoord plegen. Dan slaan ze hun hoofd zo hard tegen de boom tot ze erbij neervallen. Maar als dat zo is weet ik niet zeker.
Oke opzoek naar een restaurantje. Nou pooeh dit was nog een hele zoektocht. Sjonge jonge er is hier niet 1 restaurant te bekennen. Ja alleen een pizzaria maar we hadden geen zin in fastfood en aangezien ze spaghetti verkochten en dat er niet was gingen we opzoek maar wat anders. Uur later nog niks gevonden. We reden trouwens op onze scooter zonder helm want dat doet iedereen hier en we dachten dat het vlakbij zou zijn. Nou bah Zeger durfde het aan en ging rijst met kip ergens eten. Nou wat daar in de vitrine lag aan vlees leek wel op hondenvoer. Bah dit ging ik echt niet eten. Was net van mijn pijnin de buik af. Wie weet hoelang het daar al lag. In een klein ander winkeltje kochten we water en een klein zakje chips.. hmm dan moet ik dat maar hebben als diner. Ooh verderop was nog een winkeltje hier hadden ze noodles in een bakje. Vroeg of ze er gelijk wat heet water in kon doen. Yes gelukkig. Toch nog wat gegeten. Hier verkochten ze ook gekke chocolade bolletjes en muffins. Heb daar ook maar een paar van meegenomen. Misschien dat dat ook eetbaar is. Dat viel ook weer mee. Hopelijk vinden we morgen wat beters.
Nu slapen want morgen gaan we naar de Chocolate hills! Nu al zin in.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley